'dNacht kimmt, finschda wirds

Beschreibung

Schdade Zeit

Schdad is,
draußn und in mia drin.
So ruhig und schdui.
Nix, goa nix riahd sie.
Als war d'Welt um mi rum
schdehbliem.
I horch,
aba ois is ... wiea dod.
Faschd, als war is a scho.
Vielleichd bin is, -
und woaßes nua no ned.
I schdeh do am Fenschda
awiera Geischt,
schau aussi
und suach ...
nach mia?
Und i frog mi, -
kon a Geischt a so a Gfuih ham,
a SO a Gfui ! ...?
I reiß as Fenschda auf,
beig mi weid aussi,
duara boa dieafe Ziag.
... I leb no.
Etzad heah i a,
wiera Wind aufkimmd,
durch die Baam rauschd;
schbüa,
dassa mi a bissal aufweckd.
- Wui i des übehaubds?
Langsam mach i des Fenschda wieda zua,
lass d'Welt draußn,
grieach zrugg zu mia,
zrugg in mei dieafe schdade Schdimmung.
Weil -
irgndwiea daugt ma des heid grod a so.